In het licht en donker

Als ik me maar aanpas, het lieve jongetje of meisje ben, dan mag ik terug komen. Dan ben ik de ander niet tot last. Dan wordt er van mij gehouden. Als je jezelf maar lang genoeg aanpast, dan raak je vanzelf afgesplitst van een deel van jou. Het deel dat er niet mag zijn, dat je binnen houdt, dat je niet laat zien. Je probeert perfect te zijn maar je bent dan niet volledig. Bang voor afwijzing, bang om niet terug te mogen komen, bang om niet gezien te worden. En om gezien te worden laat je daarom een deel van jou maar niet zien, onderdrukt, verborgen. Waar het op latere leeftijd vaak nog steeds ligt, verstopt in het donker. Je herhaalt zoals je het ooit zo hebt geleerd. Als je echt gezien wilt worden dan heb je jezelf ook te laten zien. En licht te schijnen op waar het ooit zo donker was.